Commentaar van de zijlijn
Afl. 1 “Onbedoeld hard”
Premier Rutte heeft na het ‘Geen actieve herinnering’ een nieuwe bedacht. ’Geen actieve herinnering’ gaat echt over het verleden; dat weet-ie zelf niet meer. Nee, nu gaat het om de corona-crisis en de aanpak daarvan: “Onbedoeld hard!”
Het kabinet heeft, mijns inziens veel te traag maar toch, ingezet op vaccinatie. En toen het eenmaal zover was, dat mensen de vaccins konden krijgen, ontstond er een tweedeling in de samenleving. Dat is geen eigenschap van het vaccin zelf, maar van de regering die er een boodschap mee wilde afgeven: ‘Wie gevaccineerd is, past in ons straatje; wie dat niet doet, hoort er niet bij.’ Wie niet voor mij is, is tegen mij. Hé, waar ken ik dat van?
De ellende nadien was niet meer te overzien. De cultuur, de horeca, de kerken, de reiswereld, alles stond onder druk. Waarom heeft de regering het zo ver laten komen?
Geen idee, maar ik wil eigenlijk graag een regering die voor iedereen zorgt, met name voor degenen die al heel snel buiten de mainstream van de regering zelf vallen. De grootste kwaliteit van een kabinet is volgens mij, dat het beleid ontwikkelt waarbij zelfs de grootste critici recht wordt gedaan. Maar dat is helaas niet de kwaliteit van deze regering.
Op enig moment waren er vaccins beschikbaar. Toen waren er ook veel mensen die helemaal niet zaten te springen om lichaamsvreemde stoffen in hun lijf. Mensen, die niet gediend waren van regeringsdwang. Mensen die niet gediend waren van vaccinatiedwang.
Een regering die een grote mate van empathie aan de dag had gelegd, zou dit begrepen hebben: “Natuurlijk kunnen wij niemand verplichten of uitsluiten, natuurlijk niet!” Zo niet Rutte-IV.
Mag ik een regering die rekening houdt met mensen die haar niet begrijpen?
Een regering waar ‘onbedoeld hard’ nooit voorkomt?
Op naar de toekomst!
Jan de Visser
Recente reacties